برگ و باد

باد پیچید در ترانه برگ

برگ لرزید از بهانه باد

هر گجا برگ خشک بود افتاد

باغ نالید و گفت:

(( باد مباد ! ))

در شگفتم گناه باد چه بود؟

برگ خشکیده بود و باد ربود

باد هرگز نبود دشمن برگ

مردن برگ دست باد نبود

**

زندگی ذره ذره می کاهد

خشک و پژمرده می کند چون برگ

مرگ ناگاه می برد چون باد

زندگی کرده دشمنی یا مرگ؟

**

برگ خشکم به شاخساره وجود

تا کی آن باد سرد سر برسد

توهم ای دوست ذره ذره مکش

تا نخواهم که زودتر برسد......!