۸ ۳ H

دیروز با هم بودیم، کتاب فروشی، یادته؟

ولی حالا چی؟ تو رفتی و من و تنها گذاشتی

یادمه همیشه تو کلاس ما رو باهم اشتباه می گرفتن، فقط به خاطر اینکه اِسمامون مثل هم بود

آرمین قالب وبلاگت امروز تموم شد. خیلی قشنگ شده کاش بودی و می دیدیش

آخه چرا وقتی از خیابون رد می شدی مواظب نبودی

چرا باید اون نامرد تو رو اونجا با ماشین بزنه و فرار کنه

اون شعر پایینی و واسه تو نوشتم، آره از سیاوش ِ ، همون آهنگی که دوست داشتی

هیچ فکر می کردی یه روز سرنوشت تو هم مثل این شعر بشه؟

خوابیدی بدون لالایی و قصه

بگیر آسوده بخواب بی درد و غصه

دیگه، کابوس زمستون نمی بینی

توی خواب گلای حسرت نمی چینی

دیگه خورشید، چهرت و نمی سوزون ِ

جای سیلی های باد، روش نمیمونه

دیگه بیدار نمیشی، با نگرونی

یا با تردید که بری، یا که بمونی

رفتی و آدمک ها رو جا گذاشتی

قانون جنگل و زیر پا گذاشتی

اینجا قهرن سینه ها با مهربونی

تو، تو جنگل نمی تونستی بمونی

دلت و بردی با خود به جای دیگه

اونجا که خدا، برات لالایی میگه

میدونم می بینمت یک روز دوباره

توی دنیایی که آدمک نداره

سلام

آرمین بهترین دوست دوران ِ بچگیم بود

باهم بزرگ شدیم و به یه مدرسه رفتیم

تا همین دیروز پیش هم بودیم

ولی امروز که این خبر و شنیدم خیلی دلم گرفت

گفتم بیام پیش وبلاگ جونم درد دل کنم

امیدوارم شما هیچ وقت یه دوست خوب و از دست ندین