۱ ۴ E

کاش پنجره ای می ساختم، پنجره ای که همه ی آدم ها دنیا رو از پشت اون نگاه کنن. حتما اون دنیایی که از پشته پنجره پیداست مثل این دنیا پر از غم و غصه نیست، تو اون دنیا دشمنی بی معناست، عشق و دوستی به معنای حقیقی خود هستند و هیچ دلی توسط دلی دیگر شکسته نمی شود. اما نه! دل ِ من اگر نشکند پس چگونه درک خواهد شد؟

کسی نمی تواند از پشت مردمک چشم شما دنیا رو مانند شما ببیند، حتی اگر هم می توانست باز هم شما رو درک نمی کرد چون این طرز فکر ماست که راه زندگی و بهمون نشون میده، نه بینش ما نسبت به زندگی!

راستی دلم خیلی تنگ شده بود

دیگه کم کم داشتم مردیده میشدم

الانم که از نظرات و آرشیو خبری نیست

حالا باز خوب شد خودش اومد!