سلام

دیشب که دراز شده بودم و می خواستم بخوابم به این فکر افتادم که اگه دنیا وارونه می شد چی می شد! شاید بعضی هاتون بگین قشنگتر می شد، بعضی ها هم بگن مثل این می شد که بگن جاذبه زمین و گالیله کشف کرده.

فرض کنید فردا صبح که بیدار می شین و پاتونو از در خونه بیرون میزارید، رفتگر و ببینید که بجای اینکه اشغال ها رو از تو خیابون جمع کنه و بریزه تو گاریش، داره اونا رو از تو گاریش میریزه تو خیابون، حتما تعجب می کنید. قدم زنان از کنار این مرده زحمتکش رد می شید و سوار تاکسی میشین. وقتی سوار می شین می بینین که بجای اینکه راننده جلوی ماشین نشسته باشه، عقب نشسته و همه دم و دستگاهای این اتل از جمله فرمونش عقبه، بدتر از همه وقتی حواستونو بیشتر جمع می کنید صدای منصور و می شنوید که میگه :{ دله من جنسه یک الماس، ارزشم بیشتر از اینهاست، گلتم این نازنینم، می عزیزه دلتم..........}دیگه کم کم باورتون میشه که اون مامور شهرداری نبود که کارش و خوب انجام نمی داد، اصلا همه چیز وارونه شده!.

از تاکسی که پیاده شدین میرید سره کلاس میبینید که استاد میاد اون جلو میشینه و میگه: من حاضرم، بعد صدای بچه ها بلند میشه که دارن به استاد درس میدن! این دیگه خیلی باحالهاگه شما به استادتون درس می دادین وقرار بود آخره ترم ازش امتحان بگیرید چجوری می گرفتین(سخت؟) یا اگه استادتون مشروط شده بود و به یک نمره نیاز داشت که شما بهش بدین، واقعا می دادید؟

همین موقع یاد شعر سهراب افتادم که میگه:

بیایید از شوره زار خوب و بد برویم

چون جویبار، آئینه روان باشیم: به درخت، درخت و پاسخ دهیم

و دو کران خود را هرلحظه بیافرینیم، هر لحظه رها سازیم

برویم، برویم و بیکرانی و زمزمه کنیم.

بعد از اینکه این شعر و برای خودم خوندم پیش خودم گفتم دنیا که نمیتونه وارونه بشه، پس اگه در جهت خلاف دنیا حرکت می کنیم بیایم 360درجه دور بزنیم و همراه دنیا قدم برداریم، تا برویم و بیکرانی و زمزمه کنیم.